Αναστηλωτικές εργασίες. Αντικατάσταση των σιδηροδοκών των θολίσκων αναστήλωσης Evans
Το σύστημα των θολίσκων από τούβλα σε συνδυασμό με μεταλλικές δοκούς εφαρμόστηκε για τη στέγαση αναστηλωμένων χώρων της Ανατολικής και Δυτικής πτέρυγας του ανακτόρου της Κνωσού από το 1904 έως το 1907 περίπου, υπό την επίβλεψη του Ch. Doll, αρχιτέκτονα της Βρετανικής Σχολής. Πρόκειται για χώρους όπως το συγκρότημα του «Μ. Κλιμακοστασίου» ή του «Μεγάρου της Βασίλισσας».
Το πρόβλημα της φθοράς των θολίσκων και της διάβρωσης των σιδηροδοκών στις οποίες στηρίζονται οφειλὀταν σχεδόν αποκλειστικά στη διείσδυση ομβρίων από τα αναστηλωμένα δώματα του ανακτόρου.
Η αρχική μελέτη του Τμήματος Μελετών της ΔΑΑΜ για την αποκατάσταση των θολίσκων προέβλεπε την προσάρτηση σιδερένιας ενισχυτικής λάμας στο κάτω πέλμα των υπαρχόντων σιδηροδοκών. Επειδή όμως η λύση αυτή δεν διασφάλιζε τη στατική επάρκεια του μνημείου μακροπρόθεσμα, το Γραφείο Στήριξης της Επιστημονικής Επιτροπής Κνωσού. επεξεργάστηκε μία νέα μέθοδο πλήρους αντικατάστασής των φθαρμένων δοκών με νέες από ανοξείδωτο χάλυβα και παράλληλα την τμηματική αντικατάσταση των τούβλων με νέα, ίδιου σχήματος και ανάλογων μηχανικών ιδιοτήτων.
Η μέθοδος, όσον αφορά στην τεχνική και στα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν, ήταν πρωτοποριακή, ιδιαίτερα σε σχέση με την εφαρμογή της σε προϊστορικό μνημείο. Κατά τη διάρκεια των εργασιών εκπαιδεύτηκε ομάδα τεχνιτών και αποκτήθηκε πολύτιμη τεχνογνωσία για ανάλογες εργασίες στο μέλλον.
Εργασίες αποκατάστασης έγιναν στο πλαίσιο του Γ΄ΚΠΣ, στους «Αποθηκευτικούς Χώρους» νότια της «Αίθουσας του Θρόνου», στην κλίμακα ανόδου στο δώμα του «Piano Nobile» και στο ανατολικότερο τμήμα του κατώτερου «Ανατολικού-Δυτικού Διαδρόμου».
Στο πλαίσιο του ΕΣΠΑ οι εργασίες αυτές επεκτάθηκαν στο συγκρότημα του «Μ. Κλιμακοστασίου».
