Πρόκειται για δύο τοίχους που αναπτύσσονται -σε απόσταση περ. 5μ. ο ένας από τον άλλο- παράλληλα προς Β. Ο ανατολικός τοίχος είναι συμπαγής (σωζόμενες διαστάσεις: μήκος περ. 12,5μ., πλάτος 2μ., ύψος 0,60μ.-2,10μ.), ενώ ο δυτικός αποτελείται από σειρά πεσσών τοποθετημένων σε απόσταση περίπου 2,5μ. ο ένας από τον άλλο. Τα μεσοδιαστήματά τους κλείνουν με αργολιθοδομή (σωζόμενες διαστάσεις: μήκος 15μ., πλάτος 2μ., μεγ. ύψος 2,10μ.). Οι οκτώ διατηρημένοι πεσσοί σχηματίζονται από 6 έως 8 επάλληλους, πλατιούς και επίπεδους όγκους ασβεστόλιθου που συνδέονται με πηλοκονίαμα και οι οποίοι είχαν πιθανότατα χρησιμοποιηθεί ως βάσεις κιόνων.

Από εδώ, η «Κλίμακα» φαίνεται ότι συνέχιζε με μια στροφή προς Α., ελάχιστα κατάλοιπά της, όμως, εντοπίστηκαν βορειότερα στην αρχή του λόφου. Τμήματα των πλακόστρωτων βαθμίδων της, που πλαισιώνονταν στα Α. από λίθινο κτιστό αγωγό, αποκαλύφθηκαν στην πλαγιά, ακριβώς δυτικά της «Νότιας Οικίας».

Η ΠΜ ΙΙΙ ή ΜΜ ΙΑ κεραμεική που βρέθηκε σε υποκείμενα του νοτιότερου τμήματος στρώματα, αλλά και τα πρώιμα τεκτονικά σύμβολα που εντοπίστηκαν σε κάποιους από τους δομικούς της λίθους, οδήγησαν τον ανασκαφέα σε μία πρώιμη χρονολόγηση της κατασκευής στις αρχές του 20ου αι. π.Χ. Η «Κλίμακα» καταστράφηκε από σεισμό κατά τη ΜΜ ΙΙΙΒ περίοδο και δεν ανακατασκευάστηκε ποτέ. Στα ερείπιά της θεμελιώθηκε λίγο αργότερα η «Νότια Οικία».

Στο πλαίσιο του ΕΣΠΑ έγιναν εργασίες συντήρησης – αποκατάστασης των τοιχοδομιών (αφαίρεση της τσιμεντοκονίας παλαιότερων επεμβάσεων, αρμολόγηση με νέο, συμβατό με τα αρχαία υλικά, κονίαμα, καθαρισμός και συγκόλληση των λίθων, εφαρμογή ενεμάτων και σφράγιση ρηγματώσεων), αλλά και διαμόρφωσης του ευρύτερου χώρου.