Το «Μικρό Ανάκτορο» βρίσκεται 230μ. περίπου ΒΔ. του ανακτόρου της Κνωσού, με το οποίο φαίνεται ότι συνδεόταν μέσω του λεγόμενου «Βασιλικού Δρόμου». Το εξαιρετικής κατασκευής κτηριακό συγκρότημα, συνολικής έκτασης περίπου 1500τ.μ., είναι το δεύτερο σε μέγεθος της Κνωσού. Κατασκευασμένο σε τρία διαφορετικά επίπεδα, το χαμηλότερο από τα οποία βρίσκεται 3μ. βαθύτερα από το δάπεδο της κύριας κατασκευής, αναπτύσσεται σε τρεις κύριους τομείς και παρουσιάζει χαρακτηριστικούς αρχιτεκτονικούς τύπους των μινωικών ανακτόρων (υπόστυλες κρύπτες, πολύθυρα, κλιμακοστάσια και δεξαμενή καθαρμών).. Κατασκευάστηκε κατά την ΜΜ ΙΙΙΒ-ΥΜ ΙΑ περίοδο και καταστράφηκε από πυρκαγία στην ΥΜ ΙΙ. Τμήματά του ανακαταλήφθηκαν κατά τη Μετανακτορική περίοδο, οπότε η «Δεξαμενή Καθαρμών» μετατράπηκε στο «Ιερό των Βαιτύλων».

Στον δυτικό τομέα του συγκροτήματος του «Μικρού Ανακτόρου» βρίσκεται η «Δεξαμενή Καθαρμών», όπου σώζονται στο μινωικό πηλοκονίαμα τα αποτυπώματα των ραβδωτών ξύλινων κιόνων, μοναδικής αρχαιολογικής και αρχιτεκτονικής αξίας.

Κύρια μέριμνα του ίδιου του A. Evans, ήδη από την αποκάλυψη της «Δεξαμενής», ήταν να προστατευθούν τα αποτυπώματα αυτά. Έτσι, το 1910 κατασκευάστηκε μια ξύλινη στέγη με κεραμίδια και τρεις φωταγωγούς. Το 1956, από τον τότε ‘Εφορο Ν. Πλάτωνα αντικαταστάθηκε η κατασκευή αυτή με στέγαστρο από ξύλο και μέταλλο, με επικάλυψη αυλακωτών φύλλων αμιαντοτσιμέντου.

Λόγω της αντίθετης κλίσης του στεγάστρου αυτού, που επέτρεπε την εισροή των ομβρίων, καθώς και της κακής κατάστασης διατήρησής του, θεωρήθηκε απαραίτητη η αντικατάστασή του.