Διάδρομος με το αντίγραφο της «Τοιχογραφίας του Πρίγκιπα με τα Κρίνα»
Το νότιο τμήμα και η νότια πρόσοψη του ανακτόρου είναι πολύ κατεστραμμένα. Σήμερα βλέπει κανείς μόνο θεμέλια σε κλιμακωτά επίπεδα. Χαμηλά, μια πυργοειδής προεξοχή είναι ό,τι έχει απομείνει από τη νότια είσοδο του ανακτόρου. Ένας ανηφορικός διάδρομος οδηγούσε προς την Κεντρική Αυλή.
Στο αναστηλωμένο τμήμα του Διαδρόμου, προς την «Κεντρική Αυλή», ο A. Evans τοποθέτησε το αντίγραφο της ανάγλυφης «Τοιχογραφίας του Πρίγκιπα με τα Κρίνα», που χρονολογείται στη Νεοανακτορική περίοδο και εκτίθεται στο Μουσείο Ηρακλείου. Το αντίγραφο φιλοτεχνήθηκε από τον E. Gilliéron υιό το 1926 και τοποθετήθηκε στον ανατολικό τοίχο του αναστηλωμένου τμήματος.
Οι ανάγλυφες τοιχογραφίες είναι τα μοναδικά έργα μινωικής μνημειακής γλυπτικής σε φυσικό μέγεθος. Οι μορφές κατασκευάζονταν με κονίαμα από μείγμα ασβέστη και άμμου. Στη συνέχεια επικολλούνταν στον τοίχο και χρωματίζονταν.
Στο πλαίσιο των εργασιών του Γ΄ΚΠΣ έγινε συντήρηση της τοιχοποιίας του αναστηλωμένου τμήματος του Διαδρόμου, αλλά και του αντιγράφου της τοιχογραφίας. Αντικαταστάθηκε, επίσης, το παλαιό ξύλινο πλαίσιο του υαλοπίνακα με νέα ανοιγόμενη μεταλλική κατασκευή, επενδυμένη με ξύλο και προστατευτικούς υαλοπίνακες με φίλτρα για την UV και IR ακτινοβολία.
Κατά την αποκατάσταση του αντιγράφου της τοιχογραφίας αρχικά έγινε καθαρισμός της επιφάνειας. Σε σημεία με καλή πρόσφυση στο υπόστρωμα ο καθαρισμός απέδωσε ικανοποιητικά αποτελέσματα. Αντίθετα, όπου υπήρχαν απολεπίσεις ο καθαρισμός ήταν δύσκολος, λόγω απώλειας συνοχής, γι΄ αυτό προηγήθηκαν στερεώσεις.
Πραγματοποιήθηκαν, επίσης, συμπληρώσεις στα σημεία όπου η απώλεια ζωγραφικού στρώματος ήταν εκτεταμένη. Η συμπλήρωση βοήθησε στην αύξηση της συνεκτικότητας και στη συγκράτηση των στρωμάτων του αντιγράφου.
Τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν για τη συμπλήρωση είναι ο γύψος, ως υλικό συγγενές με την τεχνολογία κατασκευής του υποστρώματος των αντιγράφων και ο ακρυλικός στόκος, υλικό κατάλληλο για τη συμπλήρωση ρηγματώσεων, λόγω της ελαστικότητάς του. Τέλος, στα σημεία απώλειας της ζωγραφικής επιφάνειας χρησιμοποιήθηκαν χρώματα αγιογραφίας με ακρυλικό συνδετικό υλικό, στον ίδιο χρωματικό τόνο με το ήδη υπάρχον χρώμα.
